جلیلی از احساس تا واقعیت.

تا موقعی که لنکرانی و آیت الله مصباح در میدون بودند برای زمین زدن علامه و لنکرانی رسانه های اصولگرای خسته جلیلی را بزرگ می کردند اما از دو سه روز پیش که لنکرانی انصراف داد یهو فضا خالی شد و الان که باید برای دیگران قابلیتهای جلیلی را بر بشمری می بینی که چیز چندانی در مقابل دیگرانی که با سابقه اجرایی محکم و تیم و برنامه قوی وارد شده اند نیست و اصطلاحا به نظر می رسد طرفداری از جلیلی یک موج احساسی بود که هر چی می گذرد در حال فروکش کردن است
طرفداران دکتر جلیلی تا پیش از این گمان می کردند فضای رسانه ای را در اختیار دارند و طرفداران و افراد زیادی دارند برای پای کار اما امروز که یکی از دوستان از ستاد ایشان دیدن کرده بود می گفت به هر کدام از افراد برای رابط استان شدن زنگ می زدم می گفتند تا علامه چیزی نگه از کسی حمایتی نداریم،
متاسفانه در دوره ای که آقای لنکرانی در میدان بودند طرفداران دکتر جلیلی معمولا خود را ملزم می دانستند به زدن علامه و لنکرانی ،بخصوص علامه و الان دوستداران علامه از رفتار طرفداران جلیلی در پای کار نیامدن در آن موقع و نیز تهمت ها و نقدهای بی انصافانه و بی ادبی های به علامه مکدر شده اند و حاضر نیستند با آنها کار کنند فلذا برخی تکلیف و حجت شرعی را برای خود سخنان علامه قرار داده اند و حالا ارزش و برد ایشان برای کسانی که تا دیروز به جای اثبات جلیلی به نفی و نقدهای غیر منصفانه علامه و لنکرانی دست می زدند فهمیده میشود
البته اینها بی تقصیرند چرا که دکتر جلیلی علی رغم تایید اولیه پایداری اما حجت شرعی ای برای حمایت از او نیست چون شناختی از ایشان نیست و با نبودن لنکرانی هر چه فضا از نفی لنکرانی برای اثبات جلیلی فاصله می گیرد و به اثبات جلیلی پیش میرود بیشتر می فهیم که انگار هنوز خیلی چیزها هست که باید جلیلی داشته باشد و به قولی برای مملکت داری فقط پا گذاشتن روی میز مذاکره کافی نیست!
البته برخی هم با توجه به عدم شناخت از جلیلی و اینکه نمی دانند آیا قابلیت اجرایی دارد یا خیر نمی توانند ریسک کنند و گفتمات انقلاب اسلامی را در این شرایط اقتصادی و.. پای ایشان بریزند،علامه هم بعید می دانم آنچنان که برای لنکرانی پیش آمدند برای ایشان پا پیش بگذارد
و اینها همه دارد به ضرر جلیلی پیش می رود
جلیلی باید در روزهای آتی برای پیروزی این اقدامات را انجام دهد و الا کناره گیری از انتخابات بهترین حرکت اوست:
1-افراد استخون دار و نخبگان را دور خود جمع کند
2-برنامه ای ارائه دهد و یا اینکه برنامه پایدرای را بگیرد.
3-نظرات خود را در باب اقتصاد و فرهنگ بیان کند و تیم کارشناسی خود را رو بیاورد و بخصوص در حوزه اقتصاد نشان دهد که حرفی برای گفتن دارد
4-به ستاد های خود نظم بیشتری دهد و مانند الان ستادها رو منحصر نکنند
5-محتواهای زیادی نیاز هست برای شناخت ایشان در موارد مختلف برای بخصوص مبلغین و اینکه حرف ایشان در زمینه های گوناگون چیست،با چندتا پوستر خشکل که نمیشه به مردم فهماند که ایشون میتونه برای معیشت شما کار کنه،مردم گوششون پره از این حرفها.
مردم نمی توانند و اصلا کاری هم ندارند که شما در مذاکرات چه گفتی مردم بیشترشان دنبال معیشتند اگر معیشت شان را هسته ای تامین کند مرحبا می گویند و الا همان ها سنگت می زنند
6-برای راه اندازی مبلغین بخصوص آنهایی که تا نظر علامه چیزی نمیگویند هم باید فکری شود بخصوص اینکه عده ای از مخالفین هم دارند از این آب گل آلود ماهی می گیرند.
والا....
و شاید این تحلیل بی راه نباشد که برخی جلیلی را آوردند برای بردنش!
امیدواریم دوره های بعدی به جای اینکه تصور کنیم محبوب اصلح است،ملاک ها و نیازها و معیارها را بگذاریم و آن وقت تشخیص اصلح بدهیم،در فضای احساس نخواهیم از خود اجتهاد کنیم غوره نشده مویز نشیم فکر نکنیم با چند سال حیات سیاسی داشتن آن هم در حد خواندن اخبار و تحلیل یا رفتن به فلان جلسه دیگر صاحب تشخیص شده ایم،روی حب و بغض نسبت به کسی تصمیم نگیریم منطقی باشیم
سعی کنیم برای اثبات افراد افراد دیگر بخصوص سرمایه های جامعه مثل آیت الله مصباح رو نفی نکنیم.