**الحمد لله **تو نیز مانند مادر مزین به حیا هستی، من به همین خاطر بتو خواهرم افتخار می کنم،
**الحمد لله **مزین به درد هستی دردی که از سر آگاهی ای است که به اطراف خود داری و نه از سر دیکته دیگران ،احساس و یا جو و عادت
**الحمدلله** در مرداب تجمل و مد و بی حیایی روزگار نه تنها اصیل و ریشه دار در خاکی پاک مانده ای بلکه سایه سر دوستانت هم بوده ای،
اینها و دیگر خوبیهایت همه ثروت ها و زینتهاییه که تو رو از نشان دادن آنچه که دیگران از همنوعانت به خاطر نداشتن این زینتها دست به آشکار کردن آن می زنند غنی کرده،
خودت رو آراسته به این زینتهای اخلاقی و الهی کن و سعیت رو در راه کسب این زینتها بگذار،که** همه جواهرات و آرایش ها وچشم و ابرو و لباس و اندام ها روزی پوسیده خواهد شد پس بفکر زینتی ابدی باش**.
میدانم که شرایط زندگی برای تو تنگ و کدر است و رنجوری، اما من بتو بگویم که دنیا همین است، میدانی برای امتحان، انسان در این دنیا در سختی است این وعده ی الهی است پس **در این دنیا دنبال آسایش و آرامش مباش که خداوند آسایش و آرامش را در هیچ کجای این دنیا نگذاشته** و آنکه گمان می کند در آسایش است بشری است که از اطراف خود هیچ نفهمیده مانند بیماری که خود هم از درد خود خبر ندارد!
پس در این دنیا به جای غفلت باید دردها را دید و در شرع بدنبال درمانش گشت، و **هر کس درد بیشتری حس کند و دنبال درمان آن باشد بنده بهتری است**،
در این دنیا مسابقه بر سر حس کردن دردها و دنبال درمان بودنش است و چقدر اینها کم اند!
در این زمان برای بعضی بی دردی افتخار است!اینان همان حیوانات بظاهر بشرند که فکرشان از ناف تجاوز نمی کند!
اما هدیه اختصاصی من بتو نصیحتی است که انشاء الله با تفکر بر اینکه دنیا دنیای درد است و درد تو چیست؟به دردت برسی و به دنبال درمانش باشی!آن موقع دنیا را محل گذار می بینی و بالا وپائین هایش برات دیگه سخت و کدر نیست، دالانی است که باید از آن بگذری ،فقط میدانی برای امتحان! بد اخلاقیهایش را امتحان می بینی که نه تنها باید آنرا تحمل کنی که با صبر و تواضع از او بگذری و فقط از خدا بخای تو رو پیروز در امتحانت کندو الا **فراری از امتحان دادن نیست!**
خداوند احترام به پدر و مادر را توصیه کرده است، تو اگر میخواهی عبد خدا باشی حتی اگر غرورت نزد دیگران شکسته هم شود باید صبر کنی که بالاتر باید در جوابش احترام کنی!
مسئله دیگر هم توجه بخدا واولیاءشه ، راهش هم همین نمازه و انجام واجبات و ترک محرمات، با استمرار بر همین ظواهر نماز خدا تو رو متوجه باطن نماز میکنه و کم کم پر میشی از حب خدا و اولیائش، و به لذتی بی انتها می رسی!
همیشه دویدن راه نیست،شاید باید ایستاد نگاه کرد،تامل کرد،و فکر کرد که از کجا آمده ام،کجایم و به کجا می خواهم بروم؟چگونه باید بروم؟
بعد با توکل به خدا و توسل به حضرت ولیعصر(عج) از آنها حرکت بخواه،بدانیم وبفهمیم همه ضعیفیم ،ضعیف،نیازمند مطلق بخدا
خواستم فقط نگاهی را به دنیا برایت بگویم که زیباست...
تقدیم به خواهرم،
**میلاد حضرت زهراء سلام الله علیها مبارک.**
ترک گناه، چند روش ساده